Grimde speelde vooral in provinciale, maar promoveerde in 1955 naar bevordering. Vooral Voorwaarts Tienen was in die jaren toch wel een concurrent omdat zij ook aantraden in de provinciale reeksen. Er was ook concurrentie met Diest dat toen aan de opgang begon richting eerste klasse. Enkele van hun spelers liepen ook school in de normaalschool. Dat bracht extra animo. Racing Tienen voetbalde enkele reeksen hoger en was voor Grimde ongenaakbaar. Oudere spelers van Racing kwamen bij Grimde uitbollen. De kalender was ook zo georganiseerd dat beide ploegen nooit op hetzelfde moment moesten spelen. Logisch want de suikerraffinaderij steunde beide clubs.

De immer goedlachse Herman Zwartebroeckx en echtgenote Arlette zijn
reeds vele jaren trouwe medewerkers van KVK Tienen

Hoe kwam jij daar terecht?

Ik ben er al 10-jarige jongen beland samen met mijn broer. Zijn peter was toen verzorger bij Standaard Grimde. Het was dus logisch dat we daar gingen voetballen. Ik doorliep er de kadetten, scholieren en reserven en schopte het als jonge gast tot in het eerste elftal op het moment dat men in bevordering voetbalde. Ik was een offensieve speler, een linksbuiten zei men toen.

Op die oude foto’s zie je vaak de supporters tot aan de rand van het veld staan. Hoe was dat in Grimde?

Er was minder concurrentie van andere sporten of televisie. Iedereen kwam naar de wedstrijden. De laatste jaren voetbalden we toch wel voor 400 tot 500 toeschouwers. Het was een sympathieke club. Achter het terrein was ook een zaaltje, waar we in de winter overdekt konden voetballen. 

Maar in 1956 was het ineens gedaan. Standaard Grimde ging over in Racing Tienen.

We hadden met Standaard Grimde nipt het behoud afgedwongen in bevordering, wat heel knap was. Twee clubs in de nationale reeksen was teveel voor de suikerraffinaderij. Racing Tienen had met onder meer Vaes en Collin een ploeg die aantrad in tweede klasse. Men voetbalde voor meer dan 5000 toeschouwers. Standaard Grimde-voorzitter Veroeveren, die ook arts was van de Suikerraffinaderij, kreeg dezelfde functie bij Racing Tienen. Toch haakten heel wat supporters van Grimde af. Omdat de wedstrijden van Racing Tienen al op veel aandacht konden rekenen, maakte men daar geen probleem van. Voor mijn voetbalcarrière was het geen goede zaak. Het was lastig om bij de selectie te geraken. Zelf zat ik één keer op de bank, maar dat was het. Daarna trok ik naar Arsenal Oplinter waar ik in de provinciale reeksen opnieuw aan de bak kwam. Toch keerde ik terug naar Racing Tienen en daarna KVK Tienen. Al sinds 1979 sta ik met echtgenote Arlette mee in voor het beheer van de kantine.

Bedankt Herman en Arlette! We hopen dat jullie daar nog vele jaren mee kunnen doorgaan!